ชิมช็อง : หญิงสาวผู้กตัญญูต่อบิดาตาบอด
ชิมช็อง : หญิงสาวผู้กตัญญูต่อบิดาตาบอด
เลื่อน >> …
มีเด็กสาวคนหนึ่งอาศัยอยู่กับบิดาตาบอดมาตั้งเเต่ยังเล็ก เพราะเเม่ผู้ให้กำเนิดนั้นตายหลังจากที่เธอเกิดมาได้ไม่ถึงเจ็ดวัน เธอมีนามว่า ชิมช็อง เมื่อครั้งยังเป็นทารกบิดาตาบอดของชิมช็องต้องไปอาศัยขอน้ำนมจากบ้านอื่นเพื่อมาเลี้ยงดูเธอ จนกระทั่งเวลาผ่านไปชิมช็องเติบโตมาเป็นหญิงสาวที่มีหน้าตาและจิตใจที่งดงาม ชิมช็องไม่เคยบกพร่องในหน้าที่การดูแลพ่อเลย เธอช่วยเหลือดูเเลพ่ออย่างดีโดยไม่บ่น แม้ว่างานทั้งหมดจะหนักหนาเกินไปสำหรับเด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ อย่างเธอก็ตาม
ชิมช็องมีฝีมือในการเย็บผ้าจึงรับผ้ามาเย็บบ้าง และนอกจากนี้ยังรับงานทั่วไปเล็กๆ น้อยๆ เพิ่มเติมด้วย คนที่เห็นเหตุการณ์ต่างพากันสงสารชิมช็องและพ่อจนบริจาคข้าวสวยกับกิมจิให้คนละนิดละหน่อยเพื่อประทังชีวิต เเม้จะมีครอบครัวขุนนางมาขอรับชิมช็องไปเลี้ยงเเต่ว่าเธอกลับไม่ยอมไป เพราะคิดถึงผู้เป็นพ่อว่า ถ้าหากเธอไปอยู่ที่อื่นเเล้วใครจะเป็นคนดูแลพ่อที่ตาบอด
วันหนึ่งเมื่อชายตาบอดเห็นว่าชิมช็องกลับบ้านผิดเวลาก็ได้แต่นั่งเป็นห่วง จึงตัดสินใจเดินงกๆ เงิ่นๆ ไปตามหาชิมช็องจนกระทั่งตกจากสะพานไปเเละมีพระรูปหนึ่งมาช่วยเอาไว้ เเละได้พูดกับ ชายตาบอดว่า ‘เอาอย่างนี้…ถ้าอยากจะหายจากการตาบอด เจ้าจะต้องนำข้าว 300 กระสอบไปถวายต่อพระพุทธองค์ด้วยใจศรัทธาจะมีโอกาสที่ตากลับมามองเห็นได้ เเต่ลำบากแบบนี้ก็คงเป็นเรื่องยากสินะ’ เมื่อกลับมาถึงบ้าน พ่อได้เล่าเรื่องที่พระรูปนั้นบอกให้กับชิมช็องฟัง
เมื่อชิมช็องได้ฟังก็ดีใจมากและพยายามหาวิธีที่จะได้ข้าว 300 กระสอบมาให้พ่อ จนเมื่อเธอได้ยินข่าวลือว่ามีชาวประมงตามซื้อตัวหญิงสาวพรหมจรรย์เพื่อไปบูชาเทพแห่งท้องทะเล ด้วยชาวประมงนั้นมีความเชื่อว่าก่อนออกเดินทางจะต้องนำหญิงสาวบริสุทธิ์ไปบูชาต่อเทพท้องทะเลด้วย เธอจึงตัดสินใจเดินทางไปหากลุ่มชาวประมง โดยเธอต่อรองแลกตัวเองกับข้าว 300 กระสอบ
เมื่อตกลงกันเรียบร้อยแล้ว ในวันที่พวกชาวประมงมารับตัวชิมช็อง เธอก็ได้จัดเตรียมอาหารไว้ให้พ่อก่อนที่เธอจะตามชาวประมงขึ้นเรือไป เมื่อแล่นเรืออกกมากลางทะเลแล้ว ก็เกิดคลื่นลมโหมกระหน่ำอย่างแรง ชิมช็องซึ่งเตรียมใจไว้แล้วก็กระโดดลงไปในทะเลทันที
และเมื่อเธอฟื้นมีสติขึ้นมา เธอก็ได้ไปใช้ชีวิตอยู่ที่วังใต้ท้องทะเล เเละได้พบกับเเม่ที่ตายไปเเล้ว ซึ่งแม่ของชิมช็องเมื่อตายไปแล้วก็ได้กลับมาเกิดเป็นภรรยาเง็กเซียน ทั้งสองได้ใช้เวลาอยู่ด้วยกันอย่างมีความสุขไม่นาน เพื่อทดเเทนเวลาที่แม่ตายไปภายหลังคลอดชิมช็อง และหลังจากนั้นแม่ก็ได้ร่ำลาชิมช็องเพื่อกลับไปยังสวรรค์ดังเดิม
เวลาต่อมาเง็กเซียนได้เดินทางมายังวังใต้ท้องทะเลเพื่อมาเจรจากับเจ้าสมุทรเรื่องที่ชิมช็องถึงอายุที่ต้องแต่งงานเเล้ว จะต้องหาคู่ครองให้กับเธอ จนตกลงกันได้ว่าจะส่งชิมช็องกลับขึ้นไปบนโลกมนุษย์เพื่อไปแต่งงาน โดยส่งผ่านดอกบัวดอกใหญ่สีสวยพร้อมคนรับใช้ขึ้นไปด้วย
ต่อมาพระราชามาพบชิมช็องเข้าและเกิดรักกันในที่สุด ชิมช็องจึงได้แต่งงานกับพระราชา ซึ่งก่อนหน้านั้นพระราชาได้สูญเสียมเหสีองค์ก่อนไปจึงเอาเเต่จมอยู่กับความโศกเศร้า เเต่เมื่อเจอชิมช็องเเละได้แต่งงานกันเขาก็ได้รับแต่สิ่งดีๆ บ้านเมืองก็เจริญขึ้นมา พระราชาจึงมีความรู้สึกว่านี่คงเป็นโชคชะตาจากสวรรค์ เพราะตนเลือกแต่งงานกับคนไม่ผิด การเเต่งงานกับหญิงสาวที่ดีจึงทำให้เกิดสิ่งดีๆ ตามมานั่นเอง
วันหนึ่งพระราชาเห็นชิมช็องดูเป็นกังวลจึงเข้าไปถาม หลังจากนั้นชิมช็องก็เล่าเรื่องราวชีวิตของเธอให้พระราชาฟัง ก่อนจะส่งทหารให้ออกไปตามหาบิดาผู้ตาบอดของชิมช็องเเต่ก็ไม่พบ เพราะว่าพ่อของชิมช็องได้แต่งงานใหม่กับแม่หม้ายคนหนึ่ง เเต่หล่อนเป็นคนที่ใช้เงินอย่างสุรุ่ยสุร่าย เพียงเวลาไม่นานข้าว 300 กระสอบที่ชิมช็องแลกกับตนเองเพื่อให้พ่อได้เอาไปบูชาก็หมดไป ด้วยความอับอายทั้งสองคนไม่สามารถอยู่ที่หมู่บ้านเดิมอีกแล้วจึงพากันย้ายที่อยู่ไปที่อื่น นั่นเป็นสาเหตุที่ทำให้ทหารของพระราชาออกไปตามหาพ่อของชิมช็องที่บ้านเกิดแล้วไม่พบ พระราชาจึงตัดสินใจเปลี่ยนแผน ออกคำสั่งให้รวบรวมชายตาบอดทุกคนในราชอาณาจักร ให้มารวมกันที่พระราชวังเพื่อให้ชิมช็องได้เลือกดูว่าคนไหนคือพ่อตนเอง
ซึ่งจากประกาศนั้นเองแม่หม้ายก็ได้พาพ่อของชิมช็องเดินทางมาเพื่อเข้าไปยังพระราชวัง เเต่ระหว่างทางเธอก็ตัดสินใจหนีตามไปกับคนอื่นซะก่อน ปล่อยให้ชายตาบอดเข้าไปพบชิมช็องเพียงลำพัง แม้ตอนเเรกพ่อลูกจะยังจำกันไม่ได้ด้วยรูปลักษณ์ภายนอกที่เปลี่ยนไป พ่อก็สภาพย่ำแย่เพราะขาดการดูเเลตนเองจึงดูคล้ายขอทานทำให้ชิมช็องไม่แน่ใจว่านั่นคือพ่อของตนหรือไม่
ชายตาบอกจึงเริ่มเล่าเรื่องครอบครัวตัวเองให้ฟัง ซึ่งข้อมูลนั่นเองเป็นสิ่งยืนยันความเป็นพ่อลูกระหว่างชิมช็องกับชายตาบอด ทันใดนั้นเองด้วยพลังความรักและพลังความดีของชิมช็องก็ทำให้ดวงตาที่เคยมืดบอกเปิดกว้างขึ้นมา ทั้งสองกอดกันด้วยความรักและความคิดถึง เเละได้อยู่ด้วยกันอย่างมีความสุข