เรื่องย่อ หมากับแมว

หมากับแมว

เลื่อน >>

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีชาวประมงชราผู้น่าสงสารอาศัยอยู่กับภรรยาในบ้านหลังน้อยหลังหนึ่ง อยู่มาวันหนึ่ง คุณปู่กำลังเดินทางกลับบ้านจากตกปลา

“เหมียว เหมียว!” คุณปู่เห็นแมวร้องไห้

“เหมียว เหมียว!”  “เฮ้ เจ้าคงจะหิวมากสินะ มาสิมาอยู่ด้วยกัน ฉันจะเลี้ยงดูเจ้าเอง ” ว่าแล้วคุณปู่ก็พาแมวตัวนั้นกลับบ้าน และเลี้ยงดูอย่างดี

วันถัดมา คุณปู่กำลังเดินทางกลับบ้านจากการตกปลาพร้อมกับเจ้าแมว

“อื้อออออออออออออออออออออออออออออออออ” สุนัขกำลังนอนอยู่ที่พื้น สภาพหมดเรี่ยวแรงหมือนกับเจ้าแมว

“เฮ้ เจ้านายของเจ้าไปอยู่ไหนเสียล่ะ ทำไมมานอนครางอยู่ตรงนี้” คุณปู่ถามเจ้าสุนัข

“อยากอยู่กับเราไหม” คุณปู่ถามมันอีกครั้ง เจ้าสุนัขจึงตอบรับ แล้วคุณปู่พาสุนัขจรจัดตัวนั้นกลับบ้านอีกตัวหนึ่ง

ตอนนี้สมาชิกในบ้านจึงมีทั้งคุณปู่ คณย่า เจ้าแมว และเจ้าสุนัขใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน

วันรุ่งขึ้น คุณปู่ก็ไปตกปลาพร้อมกับเจ้าแมวและเจ้าสุนัข วันนี้คุณปู่จับปลาคาร์ฟตัวใหญ่ได้โดยไม่คาดคิดก็ดีใจมาก แต่ไม่ทันไร คุณปู่ก็เห็นน้ำตาของปลาคาร์ฟไหลออกมาเป็นทาง

“คุณปู่” ได้โปรดเมตตาข้าเถิด เจ้าปลาคาร์ฟคร่ำครวญ ด้วยความสงสาร คุณปู่จึงปล่อยปลาคาร์พตัวใหญ่ตัวนั้นไป เพื่อตอบแทนบุญคุณ เจ้าปลาคาร์ฟจึงมอบหินวิเศษ ที่สามารถบันดาลคำอธิษฐานให้เป็นจริงแก่คุณปู่

เมื่อคุณปู่กลับมาถึงบ้าน เขาก็หยิบหินวิเศษนี้ขึ้นมาดู และขอพรตามที่ปลาคาร์ฟบอก “ขอให้ฉันรวย!”

ทันทีที่พูดจบ บ้านทั้งหลังก็เต็มไปด้วยอาหารและทรัพย์สมบัติ คุณปู่จึงร่ำรวยและใช้ชีวิตอย่างไร้กังวล

อยู่มาวันหนึ่ง คุณยายจอมละโมบจากหมู่บ้านอีกฟากของแม่น้ำซึ่งเป็นเพื่อนกับคุณย่าได้เดินทางมาหาคุณย่าที่บ้าน “ฉันได้ยินมาว่าเธอมีหินวิเศษ ที่สามารถขอคำอธิษฐานได้ดังใจเหรอ ขอฉันดูหน่อยได้ไหม” คุณย่าจึงหยิบมาหินขึ้นมาให้คุณย่าจอมละโมบดู

คุณยายจอมละโมบได้แกล้งทำเป็นมองอยู่เฉยๆไม่สนใจ และชวนพูดคุย จนเมื่อคุณย่าเผลอ ก็ได้แอบขโมยหินวิเศษมาซ่อนไว้ในกระเป๋าเสื้อขอตน และกล่าวอำลา พร้อมกับออกจากบ้านไป

ทางบ้านคุณปู่เมื่อไม่มีหินวิเศษและก็กลับกลายเป็นบ้านยากจนอีกครั้ง ดังนั้น เจ้าสุนัขและเจ้าแมวจึงตัดสินใจออกตามหาหินวิเศษกลับมา สุนัขและแมวข้ามแม่น้ำไปยังบ้านของคุณยายจอมละโมบ ที่หมู่บ้านฝั่งตรงกันข้ามของแม่น้ำ

เจ้าสุนัขมองไปรอบๆ และได้เจอบ้านของคุณยายจอมละโมบ เจ้าแมวและเจ้าสุนัขจึงวางแผนเพื่อนำหินวิเศษกลับมา โดยเจ้าแมวได้เดินตามเสียงของหนูและไปที่รังของพวกมันเพื่อจับราชาหนู เมื่อจับราชาหนูได้แล้ว เจ้าแมวได้บอกราชาหนูว่าจะปล่อยทันที หาราชาหนูไปเอาหินวิเศษจากบ้านของคุณยายจอมละโมบมาให้ ราชาหนูจึงสั่งลูกน้องให้ไปค้นหาว่าหินวิเศษอยู่ที่ไหน

“ลูกปัดอยู่ที่นั่น!” ในที่สุดลูกสมุนหนูก็หาหินวิเศษเจอ ซึ่งอยู่ในมือของคุณยายจอมละโมบที่กำลังหลับอยู่ และเหล่าลูกสมุนหนูก็ค่อย ๆ ช่วยกับเอาหินออกจากมือของคุณยายจอมละโมบจนสำเร็จ และนำกลับมาให้ราชาหนู

ราชาเมื่อได้หินวิเศษแล้วก็มอบให้กับเจ้าแมว เจ้าแมวจึงปล่อยราชาหนูให้เป็นอิสระตามสัญญา

เจ้าสุนัขและเจ้าแมวเมื่อได้หินวิเศษกลับคืนมาก็ได้ข้ามแม่น้ำกลับไปที่บ้านของคุณปู่ โดยเจ้าแมวได้คาบหินวิเศษไว้ในปากแล้วขี่บนหลังสุนัข จึงไม่สามารถตอบได้

ด้วยความกังวลเจ้าสุนัขก็ได้ถามเจ้าแมวว่า “หินวิเศษยังอยู่หรือเปล่า” อีกหลายครั้ง แต่แมวมีหินวิเศษอยู่ในปากและไม่สามารถพูดอะไรได้ แต่เมื่อโดนถามอยู่บ่อยครั้ง เจ้าแมวจึงทนไม่ไหว และได้ตอบเจ้าสุนัขไปในทันที ทำให้หินวิเศษหล่นลงไปในแม่น้ำ  และเห็นว่ามีปลาตัวใหญ่ที่มีลักษณะพิเศษคาบไป

เมื่อเป็นดังนั้น เจ้าแมวและเจ้าสุนัขจึงออกตามหาหินวิเศษอีกครั้ง พวกมันเดินไปตามริมฝั่งแม่น้ำเพื่อค้นหาหินวิเศษ และเหมือนโชคจะเข้าข้าง พวกมันได้พบปลาตัวใหญ่ที่มีลักษณะพิเศษนอนอยู่ข้างริมแม่น้ำ เพราะถูกคนตกปลาจับไว้ได้ พวกมันจึงขโมยปลาตัวใหญ่ตัวนั้นออกมาและรีบวิ่งหนีไป ซึ่งพวกมันก็ได้คว้านท้องของปลาตัวนั้นออกก็เป็นดังที่พวกมันมันคิดไว้

 “โอ้ มีหินวิเศษอยู่ในท้องของปลาตัวนี้จริงๆด้วย!” พวกมันจึงรีบนำหินวิเศษนี้กลับไปคืนให้กับคุณปู่ หลังจากได้หินวิเศษกลับมา ปู่ก็กลับมาร่ำรวยอีกครั้ง  และคุณปู่ก็ตอบแทนเจ้าหมาและเจ้าแมวด้วยอาหารและที่พักดี ๆ