ซุปหิน

เลื่อน >>

101

102

103

104

105

106

107

108

นักเดินทางคนหนึ่งได้ออกเดินทางตัวคนเดียวมาหลายวัน โดยไม่ได้พกอะไรติดตัวมาด้วยนอกจากหม้อเปล่าๆ ใบเดียว

เขาเดินทางจนมาถึงหมู่บ้านแห่งหนึ่ง ด้วยความหิวเขาจึงขอส่วน แบ่งอาหารจากชาวบ้าน แต่ไม่มีใครต้องการแบ่งปันร้านอาหารให้กับนักเดินทางผู้หิวโหยคนนี้เลย เขาจึงเดินทางออกจากหมู่บ้านและเริ่มคิดหาวิธีแก้ปัญหา เพราะถ้าเขาไม่ได้กินอะไรคงเดินทางไปต่อไม่ได้แน่

จากนั้นไม่นานเขาก็เริ่มมีความดีๆ เขาจึงเดินทางก็ไปที่ลําธารใกล้ๆ กับหมู่บ้านและเติมน้ำลงในหม้อ ใส่หินก้อนใหญ่ลงไป แล้วเขาก็เริ่มตั้งหม้อที่มีเพียงแค่หินลงบนกองไฟ เขาพัดควันให้โชยกลิ่น เข้าไปยังหมู่บ้าน

ชาวบ้านคนหนึ่งเริ่มอยากรู้อยากเห็น จึงถามนักเดินทางว่าเขากําลังทําอะไร ทําไมกลิ่นควันถึงโชยขนาดนี้

นักเดินทางตอบว่า “ชั้นกําลังทําซุปหิน ซึ่งมีรสชาติที่ยอดเยี่ยมมากๆ แต่ว่ามันขาดวัตถุดิบอยู่นิดหน่อย “

ถ้าเขายินดีที่จะแบ่งปันวัตุดิบนิดหน่อยให้กับฉัน ฉันก็ยินดีที่จะแบ่งปันซุปหินแสนอร่อยนี้ให้กับเขาและชาวบ้าน

ชาวบ้านที่คาดหวังว่าจะได้รับส่วนแบ่งจากน้ำซุปหินแสนอร่อย จึงไม่มีปัญหากับการแบ่งวัตถุดิบสักสองสามชิ้น เขาจึงเริ่มช่วยใส่ลงไปในหม้อน้ำซุป

ไม่นานนักก็มีชาวบ้านอีกคนเดินผ่านมาสอบถามเกี่ยวกับซุปหินที่นัก เดินทางทํา และนักเดินทางก็เริ่มพูดถึงซุปหินอีกครั้ง แน่นอนว่าซุปยังไม่ อร่อยเต็มที่เพราะยังขาดวัตถุดิบอีกนิดหน่อย

ชาวบ้านคนนั้นจึงไม่ลังเลที่จะมอบเครื่องปรุงรสและวัตถุดิบให้ เพื่อที่เขาจะได้ส่วนแบ่งจากการกินซุปหินแสนอร่อยหม้อนี้เช่นกัน ไม่นานก็มีชาวบ้านมาถามไถ่มากขึ้นเรื่อยๆ และแต่ละคนก็เพิ่มส่วนผสมอื่นๆลงไป ในที่สุดหินก้อนนั้น (ที่กินไม่ได้) ก็ถูกตักออกจากหม้อ

และซุปในหม้อก็ได้ให้ความอร่อยและมอบความสุขให้ทั้งนักเดินทางและชาวบ้านทั่วกัน จากซุปหินธรรมดาที่ไม่มีรสชาติอะไร แต่นักเดินทางก็ได้เปลี่ยนให้เป็นอาหารที่อร่อยและแบ่งปันให้กับผู้ที่ช่วยเหลือเขา ได้สําเร็จ