ข้าวปั้นนำโชค

Omusubi Kororin (おむすびころりん)

เลื่อน >>

101

102

103

104

105

106

107

108

109

110

มีคุณตากับคุณยายที่แสนใจดีอาศัยอยู่ใกล้ภูเขา วันหนึ่งตาขึ้นไปตัดหญ้าบนเขา เมื่อตัดไปได้สักระยะหนึ่งคุณตาได้นั่งพักโดยมีมื้อกลางวันเป็นข้าวปั้นที่คุณยายได้เตรียมไว้ให้ ระหว่างที่คุณตาเปิดห่อผ้านำข้าวปั้นออก ก็มีข้าวปั้นก้อนหนึ่งกลิ้งหล่นภูเขาไป ตาวิ่งตามข้าวปั้นก้อนนั้น พอถึงทางลาดเอียงของภูเขาข้าวปั้นก็กลิ้งตกลงไปในรูที่มีใหญ่พอที่คนจะมุดเข้าไปได้อย่างพอดี คุณตาหยุดพร้อมคิดว่าจะเอาอย่างไรดี ระหว่างนั้นก็ได้ยินเสียงร้องเพลงอย่างสนุกสนาน”ข้าวปั้นกลิ้ง กลุ๊ก กลุ๊ก…”

ตาเกิดความสงสัย จนตัดสินใจมุดลอดเข้าไปในรูภายในนั้นมีหนูอาศัยอยู่เปนจำนวนมาก พวกหนูพากันกินข้าวปั้นที่ตาทําตกลงมาอย่างเอร็ดอร่อยไปพร้อมกับร้องเพลงที่ร้องไปตะกี้นี้พอเห็นตาตั้งใจเงี่ยหูฟังเพลงอยู่ พวกหนูก็จ้องมองตาและกล่าวอย่างรู้สึกผิดว่า “ข้าวปั้นนี้เป็นของท่านหรือ ข้าวปั้นอร่อยเสียจนพวกเราอดใจไม่ไหวกินไปหมดเสียแล้ว” และกล่าวว่า “เพื่อเป็นการขอโทษ เราขอมอบสิ่งนี้ให้กับท่าน” พร้อมกับมอบของกํานัลให้กับตาตาออกมาจากรู เมื่อกลับไปบ้านก็ได้เปิดห่อของกํานัลที่ได้รับมาก็พบว่า ภายในนั้นเต็มไปด้วยแผ่นทองคําและข้าวเหนียวโมจิเป็นจํานวนมาก

พอตาข้างบ้านผู้โลภมากได้ยินเรื่องของกํานัลจากหนูก็วางแผนว่า “ข้าก็จะทําข้าวปั้นตกลงไปในรูแล้วเข้าไปเอาสมบัติกลับมาให้ได้เยอะๆเลย” แล้วก็เดินทางขึ้นไปบนเขา เมื่อเขาทําข้าวปั้นตกไปในรูก็ได้ยินเสียงเพลงดังมาจากข้างในรูว่า”ข้าวปั้นกลิ้งกลุ๊ก กลุ๊ก….”พอได้ยินเสียงเพลง ตาผู้โลภมากก็รีบมุดเข้าไปในรูโดยไม่ตั้งใจฟังเพลงแต่อย่างใด หากแต่พวกหนูไม่มอบของกํานัลอะไรให้ตาเลย ตาโกรธมาก จึงคิดขู่พวกหนูให้มอบของกํานัลโดยทําเสียงร้องเลียนแมวว่า “เมี๊ยว” พอได้ยินเช่นนั้นพวกหนูก็วิ่งกรูกันหนีออกจากรูไปกันหมด ทําให้รูมืดสนิทจนตาผู้โลภมากหาทางออกจากรูไม่ได้