ภูเขาคะจิคะจิ

かちかち山

กาลครั้งหนึ่งนานมาแล้ว มีตากับยายอาศัยอยู่ในที่แห่งหนึ่ง วันหนึ่งตา ออกไปหว่านเมล็ดพื้นในไร่ แต่โดนทานูกิขุดเอาเมล็ดพืชไปกินเสียจนหมด ตา โกรธจับตัวทานูกิ เอาเชือกมัด แล้วพาไปให้ยายที่บ้าน บอกยายว่า “เอาไปต้มทํา เป็นแกงทานูกิซะ” แล้วก็กลับไปทํางาน

ในระหว่างที่ยายกําลังเตรียมทําแกงทานูกิ ทานูกิอ้อนวอนขอร้องยายว่า “ข้า จะเลิกทําตัวเลวแล้ว ขอให้ข้าได้ช่วยยายทํางานบ้าน ช่วยแก้เชือกให้ข้าหน่อย” ยายหลงเชื่อคําพูดขอทานูกิ พอแก้เชือกให้มัน ทานูกิก็ทุบยายแล้วหนี ยาย เสียชีวิตเพราะถูกทานูกิทุบ

กระต่ายมาหาเมื่อรู้ว่า ตาจมปลักอยู่ในความโศกเศร้าหลังจากที่ยายตายจาก ไป พอรู้สาเหตุความเศร้าโศกของตา กระต่ายก็บอกว่า “ข้าจะไปปราบเจ้าทานูกิ ชั่วตัวนั้นเอง” แล้วก็ออกเดินทางไป

เมื่อเจอทานูกิ กระต่ายก็ชวนมัน “ไปเก็บฟื้นด้วยกันไหม” แล้วพาทานูกิ ออกไปตัดฟื้น ตอนที่แบกฟื้นลงเขา กระต่ายให้ทานูกิเดินนําหน้า แล้วเคาะหิน จุดไฟดัง คะจิคะจิ พอทานูกิถามว่า “เสียงอะไร ดังคะจิคะจิ” กระต่ายตอบว่า “ภูเขาลูกนี้ชื่อคะจิคะจิ เจ้าจึงได้ยินเสียงคะจิคะจิยังไงเล่า” จากนั้นไม่นานพื้นที่ ทานูกิแบกก็เกิดไฟลุกโชนขึ้น “ร้อน ร้อน!” ทานูกิร้องอย่างเจ็บปวดเมื่อโดนไฟ เผาและวิ่งหนีกลับไป

กระต่ายมาหาทานูกิที่นอนซมเพราะแผลไฟไหม้ที่หลังอีกครั้ง พร้อมบอกว่า “ข้าจะทายารักษาแผลไฟไหม้ที่ได้ผลดีให้” แล้วก็เอามิโซะผสมพริกทาที่หลัง ของทานูกิ “เจ็บจังเลย!” ทําให้แผลไฟไหม้แย่ลงไปอีก

หลังจากนั้นสักพัก พอแผลไฟไหม้หาย กระต่ายก็ย้อนกลับมาหาทานูกิอีก และชวนว่า “ไปตกปลากันไหม” เมื่อไปถึงชายฝั่งทะเลก็พบเรือสองลําจอดอยู่ ทานูกิเลือกนั่งเรือลําใหญ่ พอออกไปตกปลาในอ่าวได้สักพักเรือของทานูกิก็ ค่อยๆ โอนเอียง ที่เป็นเช่นนั้นก็เพราะเรือของทานูกิปั้นขึ้นจากโคลน แต่เรือของ กระต่ายเป็นเรือไม้ ทานูกิร้องขอความช่วยเหลือ แต่เรือค่อยๆจมลงไปในทะเล กระต่ายช่วยแก้แค้นให้ยายได้อย่างสมใจนึก