ครั้งหนึ่ง พระพุทธองค์ทรงถามพระลูกศิษย์ว่า
“พวกเจ้าคิดว่าชีวิตของคนเรานั้นยาวนานเท่าใด?”
พระรูปหนึ่งตอบอย่างมั่นใจว่า “โดยเฉลี่ยแล้วอยู่ได้หลายสิบปี”
พระพุทธองค์ได้ฟังจึงกล่าวว่า “เจ้ายังไม่เข้าใจ”
พระรูปต่อมาตอบว่า “ชีวิตคนเราเป็นดังต้นไม้ใบหญ้า เมื่อฤดูใบไม้ผลิมาถึงก็งอกงามสดใส แต่กลับอ่อนแอ สูญสลายในฤดูหนาว” พระพุทธองค์ยิ้มเล็กน้อยพลางกล่าวว่า “เจ้าเข้าใจเพียงเปลือกนอกเท่านั้น”
พระรูปที่สามตอบว่า “ศิษย์กลับคิดว่าชีวิตคนเราแสนสั้นคล้ายดั่งแมลง เพิ่งเกิดมาตอนเช้า เมื่อถึงยามค่ำก็สิ้นใจ” พระพุทธองค์กล่าวชมเชยศิษย์ผู้นี้ว่า “นับว่าเจ้าเข้าใจถึงเนื้อในแล้ว”
ในตอนนั้นเอง พระอีกรูปหนึ่งก็กล่าวขึ้นมาว่า “อาจารย์ ศิษย์เห็นว่า ชีวิตของคนเรามีเพียงลมหายใจเข้า-ออก สั้นเพียงเท่านั้นเอง” ยามนี้พระพุทธองค์จึงแย้มยิ้มพลางกล่าวว่า “ชีวิตคนเราแสนสั้น เพียงหนึ่งลมหายใจเข้า หนึ่งลมหายใจออก มีเพียงเท่านี้ วันนี้นับว่าเจ้าเข้าใจลึกซึ้งถึงแก่นของธรรมแล้ว”
ปัญญาเซน :
ชีวิตเป็นของไม่เที่ยง อย่าประมาทหลงอยู่ในความสุขลวงตา จงหมั่นเจริญสติระลึกถึงความตายอยู่เสมอ